Μία πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου και πρόσφατα μπλόγκερ Μανώλη Ανδριωτάκη “Blog. Ειδήσεις από το δικό σου δωμάτιο“, εκδόσεις Νεφέλη, από την Μαρία Παπαγιαννίδου στο κυριακάτικο Βήμα.
Metablogging.gr
Το προσωπικό blog του Νίκου Αναγνώστου.
Ενδιαφέρον, αλλά ο τίτλος είναι παραπλανητικός γιατί υποβάλλει την ιδέα ότι τα ιστολόγια είναι μια άλλη μορφή δημοσιογραφίας. Αυτό είναι σα να λέμε ότι η γραφή βρέθηκε για να γράφονται εφημερίδες.
Συμφωνώ σε αυτό, αλλά μην ξεχνάμε ότι η ιδιότητα του Ανδριωτάκη είναι δημοσιογραφική, οπότε είναι λογικό να το βλέπει το θέμα από αυτή τη σκοπιά.
Καλά, και μόνο που διάβασα τον τίτλο του άρθρου (πιασάρικος και σέξυ, να ‘χαμε να λέγαμε) μου κόπηκε η όρεξη.
Το ερώτημα είναι: δε μπορεί η κριτικός να κάνει τη διάκριση μεταξύ ανωνυμίας και ψευδωνυμίας, ή δε θέλει;
Και εν τέλει, ο τύπος δεν είναι που γέννησε και τα δυό φαινόμενα γραφής (με τα ψευδώνυμα χρονογραφήματα και τα ανυπόγραφα άρθρα εκ της σύνταξης);
Ούτε κι εγώ δεν καταλαβαίνω τελικά τι είμαστε ως μπλόγκερς: ψευδώνυμοι ή ανώνυμοι; Ποια είναι η διαφορά, πως ορίζεται αυτή; Σίγουρα το άρθρο αυτό δεν λύνει απορίες αλλά βρήκα συζητήσιμη όσο κι ενδιαφέρουσα την προσέγγιση του. Βέβαια, για περισσότερο ασφαλή συμπεράσματα, χρειάζεται να διαβάσουμε το βιβλίο.