Κατά καιρούς ενθουσιάζομαι με κάποια καινούργια υπηρεσία την οποία συνήθως εγκαταλείπω μετά από λίγους μήνες.

Το παραπάνω δεν χρησιμεύει σαν εισαγωγή για να πω ότι βαρέθηκα το Pinterest, για το οποίο αλλού έχω εκφραστεί θετικά. Το αντίθετο. Προς το παρόν.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν έχει σημασία τελικά τι θ’ απογίνει το  Pinterest. Σημασία έχει αν τα καινούργια πράγματα που φέρνει θα μείνουν ή θα χαθούν. Αν θα βρουν μιμητές σ’ άλλες εφαρμογές/υπηρεσίες ή … μόδα ήταν και πέρασε.

Αυτό που μου δημιουργεί αισιοδοξία ότι θα συμβεί το πρώτο είναι … η αμηχανία των ειδικών. Και δεν αναφέρομαι στα πολλά άρθρα που κατακλύζουν τη socialmedioσφαιρα για την εμπορική σημασία του. Αναφέρομαι στην αμηχανία που εγώ ο ίδιος παρατηρώ στους άλλους καθώς κάνουν τα πρώτα τους βήματα με το Pinterest.

Π.χ. οι διάφοροι τεχνομπλόγκερς δεν το βρίσκουν ενδιαφέρον. Φτιάχνουν ένα δυό boards με γκατζετάκια και screenshots από διάφορες υπηρεσίες και μετά εγκαταλείπουν.

Οι social media something επίσης, λες κι είναι συνεννοημένοι, ξεκινάνε με το να συλλέγουν infographics. Κι εγώ έτσι άρχισα για να μην βγάζω την ουρά μου απ’ έξω.

Γιατί;

Επειδή αυτές οι ομάδες χρηστών, που είναι και οι συνήθεις early adopters, έχουν βαθειά ριζωμένη μέσα τους μια άλλη ‘γλώσσα’. Μια γλώσσα που το κείμενο παίζει κυρίαρχο ρόλο. Στην εστίαση της προσοχής. Το pinterest είναι κυρίως οπτική πληροφορία. Το κείμενο δεν έχει σχεδόν καθόλου ρόλο. Και γι αυτό δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν την επικοινωνία μέσω μόνο οπτικής πληροφορίας.

Αντίθετα, οι λιγότερο ‘ψαγμένοι’ χρήστες κολλάνε πιο εύκολα. Δεν έχει προαπαιτούμενα η συμμετοχή. Κοιτάς, σ’ αρέσει κάτι, το συλλέγεις. Τόσο απλά.

Ακόμα κι η χρήση του βίντεο, που έχει θέση μέσα στο pinterest αλλά όχι κυρίαρχη, δεν είναι της ίδιας αξίας όσο η σκέτη εικόνα. Γιατί το βίντεο έχει λόγο. Κι έχει και χρόνο. Απαιτεί τη χρήση του έλλογου μέρους του εγκεφάλου για να συμμετάσχεις. Στην σκέτη εικόνα, αυτό μπορείς να το αποφύγεις σε αρκετές περιπτώσεις.

Αλλά το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του pinterest, ακριβώς λόγω της εικονικής γλώσσας, είναι ότι δεν χρειάζεσαι μετάφραση. Σ’ αντίθεση με τις άλλες υπηρεσίες που συνήθως παρακολουθεί κανείς άτομα που μιλούν γλώσσες που καταλαβαίνει σε ικανοποιητικό βαθμό, στο pinterest δεν είναι απαραίτητο. Μια λεζάντα γραμμένη σε hiragana δεν θ’ απασχολήσει καθόλου το ελληνικό μυαλό μου αφού η εικόνα που βλέπω, αναγνωρίζω ότι είναι μια εικόνα manga. Κι αυτό μου αρκεί.

Αυτό συν το γεγονός ότι το pinterest είναι interest based social network, δηλαδή ακολουθείς περισσότερο boards  που έχουν θεματολογία που σ’ ενδιαφέρει, παρά άλλους χρήστες, ανοίγουν μια προοπτική επικοινωνίας πολύ ενδιαφέρουσα: να έρθεις σ’ επαφή με κοινά στα οποία κανονικά θα είχες πολύ δύσκολη πρόσβαση. Κι αυτό για τους επαγγελματίες της επικοινωνίας πρέπει να σημάνει συναγερμό.