Πάει βδομάδα που μπαινοβγαίνω στο Google+, την πρώτη σοβαρή προσπάθεια της Google να φτιάξει ένα κοινωνικό δίκτυο που θα μπορέσει να πάρει μερίδιο από το Facebook και το Twitter.
Και λέω σοβαρή, γιατί είχαμε πολλές άλλες ήδη, όχι πολύ σοβαρές:
Τι μας λέει λοιπόν ότι αυτή είναι μια σοβαρή προσπάθεια; Θα μπορούσε να είναι η συστράτευση υπό την ηγεσία του Larry Page όλης της Google σε μια προσπάθεια ανάλογη εκείνης που είχε κάνει η Microsoft στα μέσα του 90 όταν ο Bill Gates είχε ανησυχήσει από την εμφάνιση κι άνοδο της εταιρείας του πρώτου εμπορικά διαθέσιμου browser: της Netscape.
Όπως με τη Netscape, η Google φαίνεται ν’ αποφάσισε ότι αν δεν κάνει κάτι γρήγορα, η απειλή που λέγεται Facebook, θα την εξαφανίσει.
Το ενδιαφέρον όμως στην προσπάθεια της, σε αντίθεση με τη Microsoft του ’90, δεν είναι μόνο η συστράτευση κι η χρήση των άπειρων πόρων που διαθέτει.
Είναι ότι φέρνει μια απλή αλλά πραγματικά σημαντική ιδέα σ’ αυτή τη νέα προσπάθεια. Την ιδέα των
κύκλων (circles).
Η ιδέα είχε προαναγγελθεί σε παρουσιάσεις από Googlers εδώ και μήνες. Αλλά η ευκαιρία να την δοκιμάσει κανείς στην πράξη ρίχνει άλλο φως στη σημασία της.
Τι λέει εν ολίγοις αυτή η ιδέα: ότι όπως και στην πραγματική ζωή, η συμμετοχή κι η συνδιαλλαγή δεν γίνεται μέσα από τα περιορισμένα σχήματα ‘ένας προς έναν’, ‘ένας προς πολλούς’ κι ‘όλοι προς όλους’, αλλά έχει μια απειρία ενδιάμεσων καταστάσεων που αφορούν και το με ποιούς μοιράζομαι αλλά και το τι μοιράζομαι.
Παραδείγματος χάριν, στον κύκλο της οικογένειας μου διαλέγω να μοιράζομαι μόνο συγκεκριμένες πληροφορίες κι εμπειρίες, και μάλιστα, τις περισσότερες φορές, κατ’ αποκλειστικότητα. Το ίδιο στο στενό κύκλο των φίλων, και των επαγγελματικών επαφών κτλ.
Αυτή την ιδέα των κοινωνικών κύκλων μέσα τους οποίους κινούμαστε συνεχώς και μεταβάλουμε τη συμπεριφορά μας αναλόγως, αναλαμβάνει να ενσωματώσει η Google στο νέο κοινωνικό δίκτυο που λανσάρισε. Κι ενώ είναι τόσο φυσική, βλέπει κανείς με έκπληξη τη δυσκολία των χρηστών να προσαρμοστούν και να την αξιοποιήσουν ανάλογα. Πράγμα καθόλου παράξενο γιατί δεν αντιγράφουν την offline συμπεριφορά στην online αλλά την online από άλλα κοινωνικά μέσα, σ’ αυτό το νέο.
Συνέπεια αυτής της δυνατότητας είναι και κάτι άλλο εξαιρετικά χρήσιμο: η λύση του προβλήματος της γλώσσας. Όσοι έχουμε επαφές πέραν της Ελλάδας στα κοινωνικά δίκτυα, γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι να πρέπει να μιλάς αγγλικά για να σε καταλαβαίνει κι ο ξένος αλλά συγχρόνως να θες να μιλάς κι ελληνικά γιατί αλλιώς κάποιοι δεν θα σε καταλάβουν ή προσέξουν. Αυτό το πρόβλημα με είχε οδηγήσει να φτιάξω δύο ξεχωριστά προφίλ στο twitter: ένα για τις
συνδιαλλαγές μου με έλληνες κι
ένα για όλους τους υπόλοιπους.
Έχοντας στο DNA του αυτή την νέα προσέγγιση στην online κοινωνικότητα, το Google+ κουβαλάει μέσα του μια σειρά από δυνατότητες κι υποσχέσεις:
Αν επιδιώξουμε ν’ απευθύνουμε κάτι μέσα από το Google+ στον μικρότερο δυνατό αποδεκτών (: ένα αποδέκτη), τότε το Google+ λειτουργεί σαν email ή messenger. Στο άλλο άκρο, αν απευθύνουμε κάτι σ’ όλο τον κόσμο και δημόσια, τότε το Google+ λειτουργεί σαν πλατφόρμα blogging.
Οι ενδιάμεσες καταστάσεις είναι από μόνες τους η καθεμιά ένα κοινωνικό δίκτυο (ή μια ομάδα ή ένα φόρουμ, εξαρτάται από τη χρήση που επιδιώκει κανείς).
Οι κύκλοι λοιπόν είναι το υπόβαθρο πάνω στο οποίο μπορούν ν’ ακουμπήσουν μια σειρά από άλλες λειτουργίες. Και γι αυτό (κι από δω και πέρα αρχίζει το μάντεμα) πιστεύω ότι η Google θα το χρησιμοποιήσει να πλατφόρμα πάνω στην οποία θα προσπαθήσει να ενώσει όλα τ΄ άλλα προϊόντα και υπηρεσίες της. Ήδη, το προφίλ του κάθε χρήστη είναι ταυτόσημο μ΄ ένα λογαριασμό Google. Στο gmail πάνω αριστερά φαίνονται οι ειδοποιήσεις από τα συμβαίνονται στο Google+. Το Google Buzz εμφανίζεται μέσα στο προφίλ του χρήστη. Το chat του Gmail εμφανίζεται και στο G+. To Picasa ( πλέον google photos) είναι πλήρως ενσωματωμένο κι εκεί ανεβάζει κανείς τις φωτογραφίες που θέλει να μοιραστεί στο G+. Φαντάζομαι ανάλογο δρόμο θα πάρει και το youtube, μιας κι ήδη οι λογαριασμοί του youtube έπαψαν να είναι χωρισμένοι από λογαριασμούς Google.
Πιστεύω επίσης ότι σύντομα θα δούμε τη δυνατότητα δημοσίευσης από το blogger στο G+ είτε με διαμοιρασμό, είτε πρωτογενώς. Επίσης, αναμένω μια διασύνδεση των λεγόμενων sparks (θεματικές περιοχές με stream πληροφοριών) με το Google Reader.
Το νούμερο των πρώτων χρηστών του G+ λέγεται ότι φτάνει τα 4εκ. παρόλο που η υπηρεσία δεν είναι ούτε πλήρως ανοιχτή, ούτε επιχειρησιακά έτοιμη κι ολοκληρωμένη. Κι από τις αντιδράσεις των χρηστών που έχω δει, βλέπω να υπάρχει stickiness factor σε αντίθεση με wave και buzz.
Σημαίνει αυτό μια ενδεχόμενη επιτυχία κι ίσως ανατροπή του σκηνικού στα κοινωνικά μέσα; Γι ανατροπή δεν ξέρω αλλά αναμένω μια επιτυχία. Κάτι που θα καθοριστεί βέβαια και σε μεγάλο βαθμό από τις αντιδράσεις των αντιπάλων. Αυτό όμως που βλέπω συνολικώτερα, είναι ότι οι κύκλοι θα βρουν μιμητές. Και καλώς θα συμβεί αυτό. Γιατί μπορεί να μας οδηγήσει σ’ ένα νέου τύπου παγκόσμιο ιστό, πιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του καθενός μας.