Καθώς έχουμε μπει σε μια φάση deja-vu για τις φωτιές, διαβάζω δεξιά κι αριστερά ποστ οργισμένα (δικαίως) αλλά αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι μια περισσή χολή κι επιθετικότητα προς τις περσινές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Προφανώς οι διαδηλώσεις δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σιγά μην το έφερναν δηλαδή. Αλλά δεν είναι αυτό το περίεργο. Οι περσινές διαδηλώσεις στο Σύνταγμα ήταν αποτέλεσμα μιας τεράστιας συναισθηματικής φόρτισης κι οργής και είχαν την αξία τους (μεγάλη αξία) στο ότι ήταν η πρώτη φορά που βλέπαμε στη χώρα μας να ξεκινάει κάτι από το διαδίκτυο και να καταλήγει στους δρόμους. Κι εκεί κάπου τελειώνει αυτή η αξία. Και πάμε παρακάτω, πάμε προς το να κάνουμε ουσιαστικές προτάσεις. Ο Παναγιώτης κατέθεσε μία.
Εγώ λέω κάτι άλλο. Να απαιτήσουμε μια ρύθμιση που θα κάνει τη δημοσίευση των οικοδομικών αδειών, και των αγοραπωλησιών γης, δημόσια κι υποχρεωτικά αναρτήσιμη στο ίντερνετ, με στοιχεία κάθε φορά για το οικοδομήσιμο οικόπεδο, και τους ιδιοκτήτες, χωρίς όμως οικονομικές αξίες.
Έτσι θα μπορεί να διασταυρωθεί αν βρίσκεται στα καμμένα και, αν ναι, όποιος θέλει να καταθέτει αγωγές για το γεγονός.
Τέλος πάντων, δεν ξέρω αν είναι μια εφικτή πρόταση και την υποβάλω δημόσια για να φανεί από την κριτική που θα τις ασκηθεί αν είναι εφικτή.
Όμως δεν μπορώ να μην σχολιάσω κάποια πράγματα που μου έκαναν εξαιρετικά αρνητική εντύπωση:
Ο Πιτσιρίκος καταρχήν μ’ ένα ποστ του, xλευάζει τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας (περσινές; φετινές; αδιευκρίνιστο). Ποιος χλευάζει; Ο Πιτσιρίκος που στις αρχές Ιουνίου μας πρότεινε να κλείσουμε μια Τράπεζα. Είδε πόσο αποτελεσματική ήταν η πρότασή του και πόσο απήχηση βρήκε και τώρα μπορεί να χλευάζει τους όποιους, έστω άτσαλα ασχολούνται με συγκεντρώσεις.
Αλλά κι εδώ μετράω βρισιές και κοροϊδίες στις μισές λέξεις του πόστ. Σίγουρα αυτός είναι ο τρόπος να αποτραπούν οι πυρκαγιές: να βρίζεις του μπλογκερς!
Αλλά, σοβαρά, τι υπονοούν αυτές οι στάσεις; Μήπως ότι για να γίνει κάτι πρέπει να μπούμε σε κάποιο κομματικό μαντρί γιατί μόνο τα συντεταγμένα αρνιά μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο;
Αν όχι αυτό, τότε δεν υπονοούν τίποτα, γιατί ελλείψει πρότασης όλα τ’ άλλα είναι φτηνή μαγκιά. Κι απ’ αυτήν έχουμε πλεόνασμα.