Χτες στο Macworld η Apple έδωσε το τελειωτικό και πολυαναμενόμενο χτύπημα στην τεχνολογία που λέγεται DRM (Digital Rights Management) και που υποτίθεται ότι αποτρέπει την αντιγραφή ενός ψηφιακού έργου: προσφέρει πλέον όλα τα τραγούδια της από το μουσικό κατάστημα iTunes, χωρίς ενσωματωμένο DRM (κλείδωμα, για να το πούμε απλά).

Προσφέρει επίσης την δυνατότητα αναβάθμισης όλων των ήδη αγορασμένων τραγουδιών που είχαν DRM σε ελεύθερα, έναντι αντιτίμου .30$ ανά τραγούδι. Οκ, αυτό δεν ακούγεται πολύ ωραίο, να πληρώσει δηλαδή κανείς 30% επιπλέον σε ότι έχει ήδη πληρώσει για να απελευθερώσει το προϊόν που έχει αγοράσει στο παρελθόν από τις αγκυλώσεις του. Αλλά, λένε, πως αυτό ήταν μέρος του συμβιβασμού που έγινε με τη μουσική βιομηχανία για να δεχτεί την άρση του DRM.

Για τους καταναλωτές είναι μεγάλη υπόθεση γιατί δεν έχουν πια να ακολουθούν περίπλοκες διαδικασίες για να μεταφέρουν το νόμιμα αγορασμένο μουσικό προϊόν από την μια συσκευή τους στην άλλη, ούτε σε περίπτωση βλάβης, να κινδυνεύουν να την χάσουν.

Αλλά τα γεγονότα δείχνουν ότι πιθανώτατα είναι καλά νέα και για τους παραγωγούς και τους μουσικούς. Όσο ανεξήγητο κι αν φαίνεται, το άλμπουμ που αναδείχθηκε best seller για το 2008 στο αντίστοιχο ηλεκτρονικό μουσικό κατάστημα της Amazon,  ήταν το Ghosts I-IV των Nine Inch Nails που παραδόξως προσφερόνταν από το ίδιο το συγκρότημα για ελεύθερο κατέβασμα μέσω bit torrent.

Τι εξηγεί αυτή την παράδοξη συμπεριφορά του κόσμου που προτιμά να πληρώσει κάτι που μπορεί να αποκτήσει ελεύθερα; Μάλλον δύο πράγματα: η ευκολία απόκτησης (κι όποιος έχει αγοράσει μουσική από το iTunes καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό) και το γεγονός ότι οι πραγματικοί φίλοι ενός καλλιτέχνη θέλουν να τον ανταμείψουν για την δουλειά του. Κι αυτοί οι δύο παράγοντες, αν προσμετρηθούν σωστά δικαιώνουν τα καλά νέα για τους παραγωγούς και τους μουσικούς.

Το DRM τελειώνει οριστικά για τη μουσική λοιπόν, αλλά υπάρχουν ακόμα είδη στα οποία παραμένει: Τα audiobooks  κι οι ταινίες.  Για πόσο;