Σήμερα το πρωί έκανα μια βόλτα σε δυό Αθηναϊκά βιβλιοπωλεία, ένα μικρό κι ένα μεγάλο. Και στα δύο εντόπισα βιβλία που μ’ ενδιέφεραν αλλά δεν αγόρασα τίποτα.
Στην μεν περίπτωση του μικρού γιατί βρήκα το (ελληνικό) βιβλίο που μ’ ενδιέφερε 6 ευρώ ακριβότερα απ’ όσο θα μπορούσα να το πάρω από τον εκδότη του, και στην περίπτωση του μεγάλου γιατί τα δύο αγγλικά που μου τράβηξαν την προσοχή παρότι πολύ φθηνά σε σχέση με τα ελληνικά αντίστοιχου μεγέθους βιβλία , μια γρήγορη αναζήτηση στο amazon μου έδειξε ότι θα μπορούσα να τ’ αποκτήσω στο 1/3 αυτής της ήδη χαμηλής τιμής!
Πάνε κοντά 4 χρόνια από τότε που πήρα τον πρώτο μου ebook reader, το kindle.
Από τότε ως σήμερα άλλαξαν πολλά προς το καλύτερο για την εμπειρία της ανάγνωσης. Δεν περιορίζομαι πιο μόνο στο kindle. Διαβάζω πολύ και στο iPad mini που είναι ελαφρύ και βολικό γι αυτή τη δουλειά. Προσφέρει επίσης καλύτερη πλοήγηση από το Kindle και υποστηρίζει περισσότερα ebook format, συμπεριλαμβανομένου του pdf το οποίο προτιμούν αρκετοί έλληνες εκδότες (αν και δεν είναι πραγματικό ebook format, αλλά με καλή σελιδοποίηση και, βέβαια, δυνατότητα για υψηλής ποιότητας φωτογραφίες).
Η ευκολία με την οποία αγοράζει κανείς ηλεκτρονικό βιβλίο δεν έχει προηγούμενο και γι αυτό το προϊόν-βιβλίο που παλαιότερα αποτελούσε αποτέλεσμα επιλογής κι εμπεριστατωμένης αναζήτησης έχει γίνει πια impulse buy. Και βέβαια σ’ αυτό συντελεί κι ο παράγοντας τιμή.
Εξακολουθώ ν΄αγοράζω κι έντυπα βιβλία ακόμα.
Τεσσάρων ειδών κυρίως:
- ό,τι έχει πολύ οπτικό υλικό και απαιτεί μεγάλη διάσταση για να το απολαύσεις (λευκώματα, graphic novels, ειδικές εκδόσεις)
- ό,τι δεν μπορώ να βρω σε άλλη γλώσσα ή ηλεκτρονικό
- ό,τι είναι τόσο προσεγμένο σαν έκδοση που συνιστά συλλεκτικό αντικείμενο
- παλιά βιβλία
Γιατί τα λέω όλ’ αυτά; Γιατί η πρωινή μου βόλτα κι οι αγοραστικές κι αναγνωστικές μου συνήθειες (στο βαθμό που αυτές οι τελευταίες είναι ή τείνουν να γίνουν κοινός τόπος), προοιωνίζουν άλλη μια καταστροφή για την ελληνική οικονομία: την καταστροφή του βιβλίου και της βιβλιοπαραγωγής.
Για ν’ ανταγωνιστεί ο έλληνας εκδότης και βιβλιοπώλης τον ξένο, μέχρι τώρα επαφίετο σε δύο πράγματα: ότι τα μεταφορικά από το εξωτερικό επιβάρυναν αρκετά την τιμή του ξένου βιβλίου, κι ότι, έτσι κι αλλιώς, τα βιβλία που γράφονταν στα ελληνικά δεν μπορούσε κανείς να τα προμηθευτεί απ’ αλλού.
Και οι δύο συνθήκες έχουν εκλείψει πλέον λόγω του ηλεκτρονικού βιβλίου: και μπορεί κανείς ν’ αγοράσει φθηνότερα το ξένο βιβλία κατευθείαν από την πηγή, και όσοι συγγραφείς (ναι, συγγραφείς, κι εδώ είναι ο κίνδυνος για τους εκδότες) ή εκδότες το επιθυμούν, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα μεγάλα κανάλια διανομής (: Αmazon, iBooks, Β&Ν) για να εκδόσουν και να προωθήσουν τα βιβλία τους.
Το παιχνίδι της διανομής έχει πλέον χαθεί για τον ελληνικό κόσμο του βιβλίου. Είναι θέμα χρόνου. Το στοίχημα που μένει είναι να μην χαθεί και το παιχνίδι της παραγωγής.