Tag Archives: facebook

Διαζύγιο Friendfeed Feedburner;

Θυμάστε την περίεργη συνεργασία friendfeed feedburner που ανακοινώθηκε τον Ιούνιο; Λοίπον μάλλον ακυρώθηκε σιωπηρά. Δείτε για παράδειγμα τα παρακάτω δυο snapshots από το feed του metablogging.

Στις 30 Αυγούστου:

Στις 31 Αυγούστου:

Ποιά φέτα λείπει; To Friendfeed!

Τώρα γιατί; Και γιατί σιωπηλά;

Μήπως γιατί στις 10/8 το friendfeed αγοράστηκε από το Facebook και Facebook/Google (ιδιοκτήτης του Feedburner δεν έχουν αγαθές σχέσεις)

Update 1: Όπως μου έγραψαν στα σχόλια κι αλλού, δεν είναι καθολικό αυτό. Μπορεί να είναι κάποιο προσωρινό πρόβλημα.

Update 2: Το πρόβλημα υπάρχει όπως φαίνεται από το search στο twitter για τη λέξη feedburner.
Update 3: Τελικά από ποστ του Feedburner προκύπτει ότι το πρόβλημα ήταν πραγματικό κι ότι θα λυθεί εντός της ημέρας (9/9/2009). Για να δούμε.

Η ‘κοινωνική’ αντεπίθεση της Google

Σ’ αυτό που ονομάζεται social web η Google δεν μπορεί να θεωρηθεί πρωτοπόρος. Ονόματα όπως MySpace, Facebook, Twitter, έχουν αφήσει πιο έντονα τη σφραγίδα τους.

Ακόμα κι ο Blogger, η μεγαλύτερη blogging, πλατφόρμα στον κόσμο, δεν είναι δημιούργημα της Google αλλά προϊόν εξαγοράς.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η εταιρεία πίσω από τη μηχανή αναζήτησης είναι αδρανής ή αδιάφορη. Το αντίθετο. Παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό μια πορεία που φανερώνει ότι η Google αντιμετωπίζει το social web ως feature, κάτι που πρέπει να προσθέσει στις εφαρμογές της.

Τελευταίες δύο τέτοιες κινήσεις:

Με τo iGoogle Social (που πατάει όπως είναι αναμενόμενο στο Open Social) η Google προσπαθεί να δώσει χαρακτηριστικά facebook εφαρμογών στο online desktop της. Έτσι οι χρήστες μπορούν να μοιράζονται νέα, να συνεργάζονται και να παίζουν μαζί παιχνίδια. Συνολικά 19 νέα widgets που όμως δεν είναι όλα ενεργά για τη χώρα μας τη στιγμή που συντάσσεται το παρόν.

Στο ποστ της ανακοίνωσης υπάρχει και μια αναφορά σε Updates, χωρίς να δίνεται link: τα updates είναι ένα news feed των ενεργειών που γίνονται μέσα στα social widgets. Και πάλι θυμίζει πολύ facebook εδώ.

Όσον αφορά τον Google Reader, είχαμε πολύ πρόσφατα δει αλλαγές προς την κατεύθυνση του social, που έρχονται τώρα να συμπληρωθούν από δυνατότητες όπως:

Αποστολή του link που διαβάζει κανείς σε μια σειρά από άλλα sites του Web 2.0 όπως delicious, twitter, digg, facebook κτλ.

Νομίζω ότι αυτή η αλλαγή έχει στρατηγικό χαρακτήρα: το sharing γίνεται κυρίως μέσω facebook και twitter. Με την προσθήκη της δυνατότητας αποστολής, η Google προσπαθεί να κάνει τον Reader σημείο αφετηρίας για τη δραστηριότητα διαμοιρασμού. Αυτό μπορεί να το δει κανείς κι από την άλλη προσθήκη: το να μπορείς να γραφτείς και να παρακολουθήσεις τους φίλους σου του Reader στα άλλα sites και δίκτυα που φαίνονται στο προφίλ τους.

Τελευταία προσθήκη, μικρή αλλά πολύ πρακτική, είναι ο μεγαλύτερος έλεγχος στο ποιά feeds θα μαρκάρεις ως αναγνωσμένα.

Οι αλλαγές στον Google Reader έρχονται δυό μόλις μέρες μετά την εξαγορά του Friendfeed από το Facebook, κι απ’ ότι είδα σε διάφορα σχόλια είναι πολύ καλοδεχούμενες και τοποθετούν τον Google Reader σαν τον νέο ‘τόπο συνάντησης’ των πιο σκληροπυρηνικών χρηστών του Friendfeed, κάτι που ήδη έχει προταθεί από πολλούς απ’ αυτούς.

Όμως η Google εξακολουθεί να έχει στο κέντρο της δραστηριότητάς της την μηχανή αναζήτησης. Όλες τα βήματα προς τον κοινωνκό ιστό, φανερώνουν ότι αναγνωρίζει την σημασία του, κανένα όμως δεν της δίνει ακόμα κάποιο στρατηγικό πλεονέκτημα. Κι επιπλέον η ‘κοινωνική’ ενοποίηση των εφαρμογών της έχει πολλά στάδια να διανύσει ακόμα: είναι άλλο να ‘κοινωνικοποιείς’ ένα παιχνίδι, κι άλλο ένα spreadsheet. Ένα προφίλ χρήστη Google όμως πατάει και στα δύο.

Geeklistings: μικρές αγγελίες σε δίκτυο social media (updated 2)

Διαβάζω το “What would Google do” του Jeff Jarvis αυτές τις μέρες κι έτσι αναπόφευκτα το μυαλό μου πάει σε υπηρεσίες σαν της Google.

Τι θέλω να πω; Λέει ο Jarvis, ότι η βασική διαφορά αυτού που προσφέρει η Google από τα παραδοσιακά media είναι ότι ενώ στα media έχουν το περιεχόμενο σαν ‘δόλωμα’ για να έρθει εκεί ο χρήστης και να του παρουσιάσουν μετά την διαφήμιση από την οποία ζουν, η Google κάνει το ακριβώς αντίθετο: πάει εκεί που βρίσκεται το περιεχόμενο (τρίτων και μόνο) και παρουσιάζει τις διαφημίσεις της. Λειτουργεί πάνω σ’ ένα δίκτο περιεχομένου συνεπώς.

Κάτι τέτοια γυρόφερνα στο μυαλό μου και το Craigslist, το μεγαλύτερο site με μικρές αγγελίες, που είναι βασικά δωρεάν, και που δημιουργήθηκε από ένα και μόνο άνθρωπο και την τρέλα του, και μου γεννήθηκε η ιδέα για κάτι αντίστοιχο: μια υπηρεσία μικρών αγγελιών για Geeks, βασικά, (γιατί αυτό μου λείπει) κι όχι μόνο. Μια υπηρεσία που να έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

α. Να απαιτεί το ελάχιστο από τον χρήστη για να καταχωρήσει την αγγελία του: να στείλει ένα απλό email.

β. Να μην κοστίζει τίποτα

γ. Να παρουσιάζει τις αγγελίες εκεί που βρίσκονται οι χρήστες, να τους ακολουθεί κατά κάποιο τρόπο, κι όχι να τους τραβά σε ένα μόνο site.

δ. Να μπορεί να ενσωματώνει κι αγγελίες που δημοσιεύονται στις προσωπικές σελίδες των χρηστών (μπλογκ κτλ)

ε. Να έχει το ελάχιστο κόστος λειτουργίας (μηδέν, καλά ακούγεται;).

στ. Να ΜΗΝ αποσκοπεί στο να βγάλει λεφτά και γι αυτό να είναι εντελώς ανοιχτή στην αντιγραφή, αλλά και να αποθαρρύνει την αντιγραφή γι αυτό το λόγο: γιατί κανείς δεν μπορεί να επωφεληθεί αντιγράφοντας καθώς αν προσθέσει και την παραμικρή διαφήμιση θα γίνεται αυτομάτως λιγώτερο ανταγωνιστικός από το τελείως ad free. Κι εννοείται πως αν ζητήσει λεφτά για αγγελία, το ίδιο.

ζ. Να μην γράψω γραμμή κώδικα, να μην εγκαταστήσω ούτε ένα τόσο δα προγραμματάκι πουθενά, αλλά να την υλοποιήσω με ότι υπάρχει διαθέσιμο ελεύθερα αυτή τη στιγμή.

Έτσι γεννήθηκε το geeklistings!

Πως δουλεύει;

Στέλνετε ένα email στο post@geeklistings.posterous.com το οποίο περιμένει έγκριση για να δημοσιευτεί (να μην μας πήξουν και στο σπάμ). Ο τίτλος του email πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο περιεκτικός κι ει δυνατόν όχι παραπάνω από 140 χαρακτήρες. Το κείμενο μπορεί να έχει όσο μήκος θέλετε, όσες φωτό ή βίντεο. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το πως θα εμφανιστούν. Ρυθμίζεται αυτόματα. Μπορείτε όμως απλά να έχετε ένα μόνο λινκ προς το μπλογκ σας κι εκεί να έχετε το λεπτομερές κείμενο.
Με τη δημοσίευση ενημερώνεται o λογαριασμός geeklistings στο twitter και η σελίδα Geeklistings στο facebook.
Για να δείτε τις αγγελίες έχετε πέντε επιλογές:
- Πηγαίνετε στη σελίδα του Geeklistings στο posterous
- Εγγράφεστε στο feed του Geeklistings
- Εγγράφεστε στην ενημέρωση μέσω email του geeklistings
- Κάνετε follow το geeklistings στο twitter
- Γίνεστε fan της σελίδας στο facebook

Αναλόγως με τις συνήθειές σας βρίσκετε έτσι τις αγγελίες εκεί που θέλετε. Και βέβαια υπάρχουν κι άλλες δυνατότητες, αλλά ας περιοριστούμε προς το παρόν σ’ αυτά.

Οι αγγελίες που ήθελα εγώ να δω να διακινούνται μέσα από τη λίστα είναι τα ακόλουθα:

α. Πάσης φύσεως υπολογιστές και περιφερειακά

β. Gadgets, κινητά, παιχνιδομηχανές

γ. Πωλήσεις site

δ. Πωλήσεις domain names

ε. Αιτήματα για (συν)εργασία σε project

στ. Δουλειές σχετικές με πληροφορική, διαδίκτυο, social media

Αλλά είπαμε: δεν περιοριζόμαστε. Ο καθένας μπορεί να στείλει την αγγελία που θέλει.

Ο μόνος περιoρισμός γενικώτερα για το μέλλον του εγχειρήματος, είναι ο χρόνος που θα απαιτεί για moderation. Γιατί είμαι ένας κι η μέρα έχει τόσες ώρες μόνο. Αλλά ας φτάσουμε εκεί, και βλέπουμε για παρακάτω.

Τι λέτε;

Update 1:

Θα μπορούσα να το είχα γράψει εξ αρχής αλλά ήθελα να μην βαρύνω το εισαγωτικό ποστ. Ένα θέμα με τις μικρές αγγελίες είναι η κατηγοριοποίηση για να τις ψάχνει κανείς εύκολα. Κι εδώ θα πάμε the geeky way. Δεν υπάρχουν προκαθορισμένες κατηγορίες. Υπάρχουν όμως ετικέτες (tags).

Πως βάζετε ετικέτες στις μικρές αγγελίες; Απλά προσθέτετε στο τέλος του τίτλου του email που θα στείλετε κάτι σαν κι αυτό: ((tag: apple, gadgets))

Οι (2) παρανθέσεις, τα κόμματα και η λέξη tag ακολουθούμενη από ‘:’ είναι υποχρεωτικά. Από κει και πέρα βάζετε τις λέξεις που νομίζετε ότι ταιριάζουν στην αγγελία σας και που θα διευκολύνουν κάποιον να την αναζητήση. Όσο πιο συνήθεις λέξεις τόσο καλύτερα.

Update 2:

Έκλεισα και τα geeklistings.blogspot.com και geeklistings.wordpress.com και συνέδεσα το πρώτο με το posterous για autoposting. Τα σχόλια στο geeklistings.blogspot.com είναι κλειστά γιατί μάλλον θα διασπούν αν είναι κατανεμημένα σε πολλές μεριές, ειδικά από τη στιγμή που μπορούν να περιέχουν σημαντικές πληροφορίες, όπως στοιχεία επαφής κι αν μια αγγελία είναι ενεργή ή όχι. To wordpress είναι απλά για backup. Δεν λειτουργεί ακόμα.

Επίσης κατοχύρωσα τo geeklistings.org και το συνέδεσα με το posterous κι έτσι αυτή τη στιγμή αποτελεί τη βασική διεύθυνση.

Νομίζω προς το παρόν ότι έχουν καλυφθεί τα περισσότερα μέσα του κοινωνικού ιστού και δεν χρειάζονται άλλες αλλαγές κι επεκτάσεις. Έμφαση στην ποιότητα από δω και μπρος.

Και μια διαπίστωση: οι σελίδες στο Facebook (μιας και δημιούργησα την αντίστοιχη για το Geeklistings) είναι από τα πιο δύσχρηστα πράγματα που έχω δουλέψει κι αρκετά buggy.

Τέλος, μια παράκληση: γράφτε ένα σχόλιο αν κάτι που πουλούσατε πουλήθηκε ή κάτι που ζητούσατε βρέθηκε, για να το βλέπουν οι μελλοντικοί επισκέπτες.

To fan or not to fan?

Το συγκεκριμένο ποστ το έχει προκαλέσει η απελπισία. Η απελπισία που μου έχει προκαλέσει το γεγονός ότι συνεχώς φίλοι και μη, γνωστοί και μη, με προσκαλούν δις, τρις, τετράκις … πολλαπλάκις , να γίνω fan στη σελίδα τους στο facebook. Κι εγώ αρνούμαι. Αρνούμαι συστηματικά, εκ προοιμίου κι από θέση. Το έχω γράψει και στο προφίλ μου:

I don’t play facebook games, I don’t join fan pages, I don’t spam. If you want to be friends, play by these rules.

το οποίο προφανώς κανείς δεν κοιτάει ή αν κοιτάει δεν του δίνει σημασία.

Επειδή όμως έχω τόσο βομβαρδιστεί από φίλους με συναφή αιτήματα που έχει κλονιστεί η πεποίθησή μου ότι κάνω το σωστό, θέλω δημόσια εδώ να προκαλέσω/παρακαλέσω όσους νομίζουν ότι έχουν ένα καλό λόγο για τον οποίο θα έπρεπε να γίνεται κανείς μέλος σε μια σελίδα στο facebook ως fan, να με φωτίσει.

Γνωρίζω πολύ καλά την αξία των fan pages από άποψη marketing αλλά δεν έχω δει μέχρι τώρα καμία (fan page) που να δικαιoλογεί αυτή την έξτρα συμμετοχή, ειδικά όταν πρόκειται για fan pages μπλογκ ή άλλων ιστοσελίδων. Γιατί; Γιατί βασικά αυτό που βλέπω να συμβαίνει είναι να αναπαράγεται εξολοκλήρου ή εν μέρει το περιεχόμενο της εξωτερικής ιστοσελίδας στη fan page κι εκεί τελειώνει η ιστορία. Ποιό λόγο έχω λοιπόν να συμμετάσχω ειδικά όταν το περιεχόμενο το παρακολουθώ κυρίως στο Google Reader και το μοιράζομαι στο twitter και στο friendfeed;

Αν η λειτουργία της fan page είναι να φέρει το περιεχόμενο στους χρήστες που είναι μόνο στο facebook, το καταλαβαίνω. Απλά δεν ανήκω σ’ αυτούς.

Αν προκύπτει άλλη χρησιμότητα για μένα , να το κάνω.

Αν δεν προκύπτει, μήπως απλά το να συμμετάσχω είναι κάτι σαν φιλικό χτύπημα στην πλάτη που παραείμαι τσιγκούνης να δώσω; Και μήπως θα έπρεπε να είμαι πιο large; Εξηγείστε μου παρακαλώ κι υπόσχομαι ότι θα ανανήψω από τη ‘διαστροφή’ μου αν με πείσετε.

Photo by mrtopp

Αναζητώντας την αναζήτηση

Έχω καιρό να γράψω ένα λίγο πιο τεχνολογικό ποστ, κι αυτό το έχω μέρες στο μυαλό μου. Ας αξιωθώ λοιπόν:

Παρακολουθώ αρκετό καιρό τώρα τις διάφορες προσπάθειες που γίνονται στον τομέα της αναζήτησης στο web. Γιατί, θα ρωτούσε κανείς, αφού υπάρχει η Google; Τι προσπαθείς να βρεις;

Δεν προσπαθώ να βρω κάτι αλλά θέλω να δω αν θα επιβεβαιωθεί μια διαίσθησή μου: ότι οι μεγάλες αλλαγές που θα ανατρέψουν το σκηνικό της επιρροής και της δύναμης στην τεχνολογία (=Google) ΔΕΝ θα έρθουν από την αναζήτηση.

Η ανατροπή έγινε μια φορά και δεν θα επαναληφθεί. Η Google ξεπετάχτηκε από κει που κανείς δεν το περίμενε και γιγαντώθηκε γιατί οι μεγάλοι (= Microsoft) δεν είχαν εκεί την προσοχή τους. Και τώρα τρέχουν καταϊδρωμένοι να καλύψουν την απόσταση που όλο και μεγαλώνει.

Λίγη ιστορία:

Με περίπου αυτή τη σειρά πρέπει να έχουν ανακοινωθεί μια σειρά από σημαντικές εξελίξεις στην αναζήτηση:

Real time web search: Προέκυψε από το summize (που κατόπιν αγοράστηκε από το twitter κι ενσωματώθηκε ως search.twitter.com) και το search του friendfeed. Αφορά την δυνατότητα αναζήτησης θεμάτων που μόλις έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο web. Πολλοί μιλήσαν για την νέα διάσταση στην αναζήτηση, την οποία δεν κατέχει ακόμα η Google και που συνεπώς κινδυνεύει απ’ αυτήν. Είναι αλήθεια πως ο παλαιότερος αλγόριθμος της Google βασιζόταν σε ιστορικά στοιχεία (αριθμός συνδέσμων προς ιστοσελίδα) για να δημιουργήσει κατάταξη και συνεπώς δεν έφερνε νεώτερα πράγματα γρήγορα και μπροστά. Αυτό βέβαια δεν ίσχυε για υπηρεσίες όπως Google News και Blogsearch. Πρόσφατα η βασική μηχανή αναζήτησης έχει προσαρμοστεί να φέρνει πάνω πάνω στ’ αποτελέσματα και ευρήματα από εγγραφές της ίδια μέρας. Η απόσταση που έχει να καλύψει η Google είναι μικρή και νομίζω ότι θα την καλύψει.
Audio indexing: το να μπορεί μια μηχανή αναζήτησης να ανακαλύψει λέξεις μέσα σε αρχεία ήχου είναι αρκετά δύσκολο τεχνολογικά. Το περασμένο φθινόπωρο η Google λανσάρισε για τις αμερικάνικες εκλογές μια υπηρεσία που έκανε ακριβώς αυτό αλλά μόνο για πολιτικές ομιλίες στα μεγάλα media.
Wolfram Alpha: Οι αναζητήσεις της Google δεν φέρνουν πάντα σαφή αποτελέσματα κι εξαρτώνται από λέξεις που μπορεί να έχουν διαφορετικό σημασιολογικό περιεχόμενο αναλόγως των συμφραζομένων. Για να αντλήσει βέβαιες και σίγουρες πληροφορίες που απαιτούν μια κάποια μαθηματική επεξεργασία, η WA εισάγει την έννοια της ‘υπολογιστικής αναζήτησης’. Το ερώτημα προς τη μηχανή είναι το πρώτο μέλος μιας ισότητας, και το αποτέλεσμα το δεύτερο. Παρά την μεγάλη φασαρία που έγινε γύρω από την WA δεν μπορώ να διακρίνω τα σημαντικά πλεονεκτήματα της που θα την έκαναν να κερδίσει μερίδιο από την Google. Στην καλύτερη περίπτωση θα μείνει μια niche μηχανή αναζήτησης.
Bing: Η μηχανή αποφάσεων, όπως την θέλει η Microsoft. Πέραν από την κλασσική αναζήτηση, περιέχει ειδικές κατηγορίες (ταξίδια, αγορές κτλ) για τις οποίες παρέχει συγκριτικά αποτελέσματα (τιμών, χαρακτηριστικών κτλ) που βοηθούν τον χρήστη να κάνει αυτό που λέει ο χαρακτηρισμός της μηχανής: να πάρει μια απόφαση, συνήθως για αγορά. Επειδή τα αποτελέσματα είναι κονσέρβα, κι επειδή έχουν μεγάλη σημασία για τις αποφάσεις για αγορές, βλέπω με μεγάλη καχυποψία την συγκεκριμένη μηχανή, γιατί εύκολα μπορεί να γίνει ένα εργαλείο γκρίζου μάρκετιν. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορώ να δω ποιά είναι η δυσκολία να ακολουθήσει κι αυτό το παράδειγμα η Google, αν υποτεθεί ότι είναι πετυχημένο.
Facebook search: Το μεγάλο social network είχε ως τώρα μια εντυπωσιακή έλλειψη: καθώς ήταν κλειστό, δεν επέτρεπε στις μηχανές αναζήτησης να το συμπεριλάβουν στ.΄αποτελέσματά τους. Το ίδιο δε, δεν παρείχε κανενός είδους δυνατότητα αναζήτησης πέραν των προσώπων. Μέχρι χτες που ανακοίνωσε την έναρξη της πειραματικής χρήσης του νέου search. Το νέο search θα αναζητήσει μια θέση στον ήλιο του real time search αλλά θα γίνει κι εργαλείο για μέτρηση buzz.
Τέλος, χρειάζεται μια γενική μνειά στις σημασιολογικές (semantic) μηχανές αναζήτησης που ανακοινώνονται και ξανακοινώνονται καιρό τώρα, χωρίς όμως να έχουμε δει κάτι εντυπωσιακό ακόμα, αφού το αποτέλεσμα εξαρτάται από την δόμηση του περιεχομένου περισσότερο, παρά από την ίδια τη μηχανή αναζήτησης.

Είναι προφανές ότι η αναζήτηση έχει αλλάξει. Έχει εμπλουτιστεί. Διαθέτει νέες παραμέτρους. Όμως ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να κρατηθεί κανείς μπροστά από τη Google σ΄αυτό το χώρο είναι η αναζήτηση σε κλειδωμένο περιεχόμενο που συνεπάγεται πολλά δυσάρεστα. Είναι λάθος λοιπόν ν’ αναζητά κανείς την πρωτοπορία σ’ ένα χώρο που κάποιος άλλος διαθέτει προβάδισμα, τεράστιους πόρους και στρατό ταλέντων. Η επόμενη Google δεν θα γεννηθεί με κλονοποίηση.

Photo by Jeffrey Beall

Ν.Δ. 2.0

Όχι, δεν το έκανα επίτηδες: να γράψω ποστ για την Νέα Δημοκρατία με τίτλο που να μοιάζει τόσο με το προηγούμενο, έτσι ώστε να αφήνει να αιωρείται μια υπόνοια ταυτότητας.
Η αφορμή ήρθε από την ανακοίνωση τύπου που διάβασα:

Σας ενημερώνουμε ότι η Νέα Δημοκρατία, ενόψει των Ευρωεκλογών, αξιοποιεί με δυναμικό τρόπο σύγχρονα και προσιτά εργαλεία επικοινωνίας. Προχώρησε ήδη στη δημιουργία ειδικού Blog για τις Ευρωεκλογές: (http://blog.nd.gr) και συμμετέχει ενεργά σε Μέσα Κοινωνικής Διαδικτύωσης: (www.nd.gr/facebook), (www.nd.gr/twitter), (www.youtube.com/NDwebtv), (www.nd.gr/flickr).

Στην εποχή μας ο πολιτικός διάλογος διεξάγεται και στο Διαδίκτυο. Γι’ αυτό η ΝΔ ανοίγει τη συζήτηση με τον πολίτη για όλα τα θέματα που αφορούν στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μια γρήγορη ματιά στα παραπάνω:

Twitter: ανακοινώσεις, blog post και συναντήσεις. Δεν ξέρουμε ποιός χειρίζεται το λογαριασμό και προφανώς δεν έχει ελευθερία να συμπεριφέρεται σαν ‘κανονικός’ twitterer. Θετικό: με το άνοιγμα του λογαριασμού δεν έγινει μαζικό spamming για followers.

Youtube: Κι εδώ μια απ’ τα ίδια (ομιλίες και μηνύματα) και λίγα ιστορικά βίντεο.

Flickr: υπάρχουν 311 φωτογραφίες τη στιγμή που γράφω, από πολιτικές συγκεντρώσεις, επετείεους κτλ με αρκετές απ΄αυτες να αναφέρονται στο παρελθόν. Πάντως, το οπτικό αυτό υλικό κινεί περισσότερο την περιέργεια να το χαζέψεις από τα βίντεο στο Youtube. Μια λεπτομέρεια σημαντική: όλες οι φωτογραφίες είναι “All Rights Reserved”. Καμία με Creative Commons. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται σε υπάρχοντα δικαιώματα ή είναι απλά αβλεψία, μιας κι έτσι χάνεται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για διάδοση αυτού του υλικού.

Facebook: Με 2700 fans η σχετική σελίδα, αναπαράγει το υλικό των άλλων μέσων αλλά το wall έχει μια σχετική ζωή, με σόκαρε δε μια φωτογραφία που φαίνεται στις φωτογραφίες των fans, που δείχνει ένα νεκρό λυκόσκυλο με αίμα να κυλάει από το στόμα του.

Φαίνεται πια καθαρά νομίζω, πως οι Ευρωεκλογές θα αποτελέσουν το πρώτο πεδίο επίσημης ‘σύγκρουσης’ των κομμάτων στα social media αλλά δεν θα κουραστώ να το λέω: τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και τα web 2.0 εργαλεία δεν φέρνουν νομοτελειακά μια αποτελεσματική και ουσιαστική παρουσία στα social media. Κι αυτό θα φανεί στην πράξη μόνο.

Facebook Open Stream API

: Image via CrunchBase

Δεν πρόλαβα να γράψω χτες αλλά πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη στα Social Media και κάτι που αναμενόταν μεν αλλά σφραγίζει μια νέα περίοδο που έχει δρομολογηθεί εδώ και δυό μήνες περίπου στο μεγαλύτερο social network. Μιλάω για την χτεσινή ανακοίνωση για την διάθεση προς Developers του API για το Facebook Stream (= κύρια ροή πληροφοριών στο Facebook, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μετά τους τελευταίους ανασχεδιασμούς του interface του).

Η ανακοίνωση αυτή αφορά καταρχήν τους παραγωγούς εφαρμογών, σημειοδοτεί όμως κι ένα άνοιγμα του Facebook, που για αρκετά χρόνια παράμενε ερμητικά κλειστό προς τον έξω κόσμο.

Φέρνει στο μυαλό επίσης έντονα το twitter και τον τεράστιο αριθμό developers που έχει προσελκύσει. Σε κάτι ανάλογο φαίνεται να αποσκοπεί και το facebook. Την υποψία αυτή ενδυναμώνει το γεγονός ότι σαν επιλεγμένος συνεργάτης για το τεστ του API χρησιμοποιήθηκε το Seesmic Desktop που είναι μια εφαρμογή twitter client χτισμένη σε Adobe Air, όπως και πολλές άλλες, αλλά και το ότι η ομάδα του API έχει ετοιμάσει μια ‘παραδειγματική’ εφαρμογή σε Adobe Air για το Facebook.

Η ανακοίνωση συνοδεύεται κι από μια άλλη σημαντική για το περαιτέρω άνοιγμα του facebook:

Την δυνατότητα σύνδεσης (login) με OpenId παρόχων όπως Google, MySpace, Yahoo κτλ.

Οι κινήσεις αυτές βέβαια είναι επιχειρηματικές κινήσεις γιατί αφενός προσπαθούν να ανακόψουν την ορμή του twitter κι αφετέρου να βελτιώσουν την δημόσια εικόνα του facebook όχι μόνο προς τους χρήστες του αλλά και προς τους bloggers/δημοσιογράφους που επηρεάζουν την δημόσια γνώμη για το facebook.

Τα 10 πρώτα website brands στους νέους

Από δελτίο τύπου του Ζοο έμαθα για “την έρευνα της Synovate για το Youth Marketing και τα Best Brands των νέων στην Ελλάδα σε όλες τις θεματικές κατηγορίες”. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό adbusiness No 633.

Η πρώτη δεκάδα για websites brands στους Έλληνες νέους είναι τα εξής:
1. Google
2. Facebook
3. Yahoo
4. In.gr
5. YouTube
6. Zoo.gr
7. Hi5
8. Contra.gr
9. MySpace
10. Ebay

Δύο παρατηρήσεις:

υπάρχουν τρία ελληνικά site στη δεκάδα (in, zoo και contra), αρκετά παρήγορο για το ελληνικό internet.
μου κάνει εντύπωση που βρίσκεται το ebay στη 10η θέση. Δεν είναι ούτε νέο site, ούτε νεανικό, ούτε έχει κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα που να είναι θελκτική στις νεαρές ηλικίες. Ή μήπως έχει;

Επέκταση Friend Connect και στον Blogger. Τι σημαίνει

Ας τα πάρουμε από την αρχή:

Υπάρχει το λεγόμενο Data Portability, που είναι συγχρόνως μια πρωτοβουλία και διακήρυξη αρχών. Περί τίνος πρόκειται;

Για την δυνατότητα να μπορεί ένας χρήστης να χρησιμοποιεί τα στοιχεία ταυτοποίησης του, τα δεδομένα του και τον κοινωνικό του γράφο από ένα ιστοτόπο σε άλλον. Ο επίσημος ορισμός;

Data Portability is the option to use your personal data between trusted applications and vendors.

Αυτή την γενική πρόθεση κι αρχή προσπαθούν να υλοποιήσουν βασικά 4 μεγάλοι παίκτες: το Facebook, που τραβούσε μέχρι πρόσφατα ανεξάρτητο δρόμο, η Google, οι εμπνευσμένοι μηχανικοί της LiveJournal που έφεραν τις τεχνολογίες Openid και OAuth, και το MySpace.

Η πρωτοβουλία της Google η σχετική με το dataportability λέγεται Friend Connect, και τις τελευταίες μέρες αρχίζει να παίρνει σχήμα.

Από τον περασμένο Ιούνιο που πρωοεμφανίστηκε το FriendConnect, πειραματικά στο blog της Orl Yakuel, μέχρι σήμερα, δεν είχαμε δει ιδιαίτερη χρησιμότητα (αν διαβάσετε τα σχόλιά μου, κι άλλων φίλων, στην Social Bar στην κορυφή της σελίδας του blog). Με την εγκατάσταση του σχετικού Friend Connect κώδικα σε ένα μπλογκ, οι επισκέπτες που είναι εγγεγραμμένοι σε κάποιο από τους δικτυακούς τόπους όπως Google, Yahoo, AOL, Twitter, Plaxo και Orkut, μπορούν να γίνονται ‘μέλη του μπλογκ’ και να συνάπτουν ‘φιλίες’ με τους άλλους χρήστες. Το Friend Connect μετατρέπει στην ουσία κάθε δικτυακό τόπο σε ένα μίνι Social Network. Υπάρχει δε widget στο οποίο εμφανίζονται τα μέλη του μπλογκ με τα εικονίδια που χρησιμοποιούν στον δικτυακό τόπο τα στοιχεία ταυτότητας του οποίου επέλεξαν για να γίνουν μέλη στο μπλογκ. (Η Social Bar είναι ένα τέτοιο widget).

Παράλληλα, από τον περασμένο Αύγουστο, η Google έδωσε στην διάθεση των χρηστών του blogger/blogspot την δυνατότητα να κάνουν follow τα blog που διαβάζουν και τους αρέσουν, και στους κατόχους των μπλογκ τη δυνατότητα να ‘επιδεικνύουν’ στην πλαινή μπάρα όσους τους ‘ακολουθούν’.

Αν με έχετε παρακολουθήσει ως εδώ, θα έχετε αναγνωρίσει τις ομοιότητες μεταξύ του Friend Connect και του Following στον blogger, οπότε θα φαντάζεστε και το επόμενο λογικό βήμα, που είναι η ενοποίηση τους. Κι αυτό ακριβώς εξήγγηλε 3 μέρες πριν η Google.

Τι πρέπει να περιμένουμε; Να δούμε τη δυνατότητα δημοσιεύσεων στα Friend Connect widgets των δεδομένων που έχει κανείς στη διάθεσή του. Όχι μόνο σχόλια, αλλά και φωτογραφίες και βίντεο και audio.
Θα πρέπει επίσης να περιμένουμε την αυτόματη αναγνώριση των ‘φίλων’: ανάλογα με τα στοιχεία ταυτότητας που χρησιμοποιούμε, θα μπορούμε να αναγνωρίζουμε ποιοί από τα ήδη μέλη του ιστοτόπου στον οποίο γινόμαστε κι εμείς μέλη, είναι ήδη διασυνδεδεμένοι μαζί μας αλλού. Social Graph portability.
Και στο βαθμό που όλο και περισσότεροι θα χρησιμοποιούν αυτές τις δυνατότητες, το τοπίο του internet θα αλλάζει. Αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια αναλογία: θα αστικοποιείται.

Metablogging.gr

Το προσωπικό blog του Νίκου Αναγνώστου.