Είναι λίγο πάνω από μήνας (από τις 12/7 συγκεκριμένα) που ο Παναγιώτης Βρυώνης έρριξε την ιδέα. Σήμερα πήρα ένα μήνυμα από την κα Βικτωρία Τζούμα που ενδιαφέρεται να γράψει ένα άρθρο στον Ελεύθερο Τύπο γι αυτήν την προσπάθεια και με ρωτούσε τη γνώμη μου. Απευθύνθηκε και στον Παναγιώτη βέβαια.
Επείδη λοιπόν το θέμα δεν έχει προβληθεί αρκετά, ιδού έν slideflickr με όλο το υλικό που έχει μαζευτεί.
Μην κοιτάτε μόνο. Συνδράμετε κι όλας!
Powered by ScribeFire.
Δυό βιντεάκια που δείχνουν την εξουσία που φιμώνει και την αντίσταση κάποιων μπλογκερς.
Το πρώτο είναι από το Αλ Ζαζίρα κι έχει τρεις ιστορίες: την ιστορία του Καρίμ, την κατάσταση της δημοσιογραφίας στη Ρωσία του Πούτιν και την μάχη ενός μπλόγκερ μ’ ένα ραδιοφωνικό σταθμό που χρησιμοποιούσε ρατσιστικές προτροπές και χυδαία γλώσσα.
Στο δεύτερο ένας μπλόγκερ της Νέας Υόρκης (λίγο γραφικός) τα βάζει με τους πολιτισμάνους που παραβαίνουν το νόμο.
Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε στη θερινή ραστώνη.
Βιάστηκε η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία να (κατα)κρίνει κάποιους μπλόγκερς επειδή, όπως λέει το ρεπορτάζ:
Κόντρες, ανταγωνισμοί, πικρίες, καπελώματα, προβληματισμοί. Και πάνω που πολλοί αναφώνησαν «κάτι καινούριο γεννιέται», να σου και ξαναγυρνάμε στην πατροπαράδοτη ελληνική συνταγή «εγώ θα παίζω τον αρχηγό».
Ενόχλησε το κάλεσμα
Την περασμένη Τρίτη τρεις νέοι άνθρωποι πέρασαν τις πύλες του Προεδρικού Μεγάρου, καλεσμένοι στην ετήσια δεξίωση του Κάρολου Παπούλια για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Ο Πέτρος Πετράκης, ο Ιάσονας Φρυδάκης και ο Γιάννης Λιβανός εκλήθησαν εκεί ως εμπνευστές και αρχικοί διακινητές του μηνύματος sms το οποίο καλούσε τον κόσμο στο Σύνταγμα και στην συνέχεια πέρασε από τα κινητά στο Διαδίκτυο, για να αναπαραχθεί τελικά και από τα μέσα ενημέρωσης. Με αυτή την ιδιότητα τούς παρουσίασε η περιβαλλοντική οργάνωση WWF και την υιοθέτησαν τα μέσα ενημέρωσης που τους πήραν συνεντεύξεις.
Αυτό, ωστόσο, ενόχλησε κάποιους bloggers, κυρίως αυτούς που εμπλέκονται σε επιμέρους περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες με στόχο να συνεχιστεί ο αγώνας για την Πάρνηθα.
Μάλλον οι δημοσιογράφοι δεν κατάλαβαν τι έγινε. Καταγγέλθηκε επισήμως από μπλόγκερς ότι οι καλεσμένοι του Προέδρου κλήθησαν ως αντιπρόσωποι των blogs, κάτι που πολλοί το διέψευσαν επίμονα. Δεν διαβάσανε καλά τι καταγγέλει ακριβώς η Ροδιά. Και συνεχίζουν οι δημοσιογράφοι:
Διαπιστώνοντας ότι υπάρχουν τέτοιες αντιδράσεις και τόση καχυποψία, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί απέτυχαν ουσιαστικά οι απόπειρες συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών ομάδων bloggers που δημιουργήθηκαν με αφορμή την Πάρνηθα και φιλοδοξούν να αναπτύξουν δίκτυα ενημέρωσης και δράσεων για το περιβάλλον.
Όμως αυτές οι ομάδες συνεχίζουν ακόμη το έργο τους, απλά η καθεμία έχει θέσει διαφορετικές προσεγγίσεις στο ζήτημα και είναι προφανές ότι δεν μπορούν να συμφωνήσουν όλοι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Δεν γνωρίζω αν έχουν προχωρήσει σε σημαντικό βαθμό οι ζυμώσεις για συνεργασίες μεταξύ των bloggers αλλά σίγουρα θα πρέπει να συζητηθεί ένα πλαίσιο αναφοράς. Και σαφώς, δεν πιστεύω πως συμφωνεί στα σοβαρά κάποιος με την, λογοτεχνική αδεία μεν αλλά αδόκιμη δε, φράση “το χάος συσπειρώνει” έτσι όπως τονίστηκε στο τέλος του άρθρου.
Η διαδικτυακή κοινωνία των πολιτών είναι ακόμη στα σπάργανα για να αρχίζουμε να την κατακρίνουμε. Κριτική χρειάζεται εδώ, όχι αφοριστικές εκφράσεις και διανοητικές ακροβασίες σαν συνθήματα. Και κυρίως, να μην χάνουμε το (καμμένο) δάσος κοιτάζοντας το (επίσης καμμένο) δέντρο.
Posted by mobile phone:
[display_podcast]
File info:
Type: audio wav
Size: 740.04 kb
Το τελευταίο 15ήμερο έσκασαν στον αέρα πολλά θέματα αξιόλογα, τόσο στη μπλογκόσφαιρα όσο και στα ΜΜΕ γενικά, που τρόμαξα να τα παρακολουθήσω. Ο χρόνος που αφιέρωσα στο διάβασμα των διαφόρων πληροφοριών ξεπέρασε συχνά τις 5 ώρες το 24ωρο, δεδομένου ότι υπήρξε μέρα που έλαβα πάνω από 700(!!!) e-mail. Το να συντάξω μια σούμα όλων αυτών που έμαθα, το βρίσκω σκέτο ηράκλειο άθλο. Παρολαυτά, θέλω να τα γνωστοποιήσω με κάποιο τρόπο και διαλέγω την απλή παράθεση μερικών συνδέσμων:
Μόλις διάβασα ένα ποστάκι του Παναγιώτη Βρυώνη στο οποίο ανακοινώνει την πρωτοβουλία του να ανεβάζει στο Flickr φωτογραφίες απ’ όλα όσα τον ενοχλούν -μας ενοχλούν- σ’ αυτήν την πόλη. Το σε ποια πόλη αφήνω τον καθένα να το συμπληρώσει, για να μην το περιορίσουμε στην Αθήνα.
Βρίσκω την ιδέα του απλή κι εμπνευσμένη για τους εξής λόγους:
α. Τίποτα απλούστερο και πειστικότερο από μια φωτογραφία. Έχει όλα όσα χρειάζεται για να πειστεί αυτός που τη βλέπει, τι και που δεν πάει κάτι καλά.
β. Δημιουργεί μια συνεχή μαχόμενη ‘μπλογκοδημοσιογραφία’ που δεν εκτονώνεται σε κάποιες ενέργειες αλλά συσσωρεύει τεκμήρια γι αυτά που ισχυρίζεται και διεκδικεί.
γ. Είναι απλό να συλλεχθούν όλα τα τεκμήρια με τη χρήση ενός ενιαίου tag. Κι είναι απλούστερο να προβληθούν με κάτι σαν το SlideFlickr.
δ. Αν κάποια αρχή κι εξουσία θέλει να μας πείσει ότι ακούει τι της λέμε, δεν έχει παρά να χρησιμοποιήσει αυτό το υλικό. Cost free 🙂
Το μόνο που θα ήθελα από κάποιον δικηγόρο να μας διευκρινήσει, είναι αν υπάρχει νομικό ζήτημα, και ποιο, με μια τέτοια πρακτική.
Κατά τ’ άλλα, netizens, κάμερες και κινητά έχετε, πράγματα που σας πνίγουν είναι χιλιάδες, δείξτε τα μας!
Κάφροι, Blog brothers are watching you!
Update: Η τελευταία παράγραφος αυτού του ποστ, ελαφρά παραλλαγμένη, περιελήφθη χτες σε μια θεματική ενότητα του Ελεύθερου Τύπου για το θέμα των πυρκαγιών. Μπορείτε να τη βρείτε σε μορφή pdf, εδώ.
Ενα ευχαριστώ στο Μάριο Ροζάκο γι αυτό.
Όταν μου ήρθε για πρώτη φορά το μήνυμα για την συγκέντρωση της Κυριακής, ένοιωσα επιφυλακτικός για δυο λόγους: δεν ήξερα ποιος το στέλνει (αν δηλ. ‘κρυβόταν’ κάποιος από πίσω) και δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μια μαζική ενέργεια μπορεί να λάβει χώρα χωρίς κάποιο φορέα να την οργανώνει. Οι φόβοι μου αποδείχτηκαν λάθος και στα δύο.
Σύντομα βρήκα ότι οι εμπνευστές ήταν μέσα από τον χώρο των μπλογκ κι ότι οι προθέσεις ήταν καθαρές. Στο θέμα της οργάνωσης τα πράγματα ήταν πιο περίπλοκα. Παρακολουθούσα τις mailing list, τα μπλογκ που είχαν αναλάβει πρωτοβουλίες, τα σχόλια κτλ κι έβλεπα ένα αναβρασμό κι ένα ‘δημιουργικό’ χάος.
Αν στεκόταν κανείς στις λεπτομέρειες, θα έβλεπε μόνο ταραχή και διαφωνίες. Αλλά η μεγάλη εικόνα ήταν διαφορετική.
Τελικά η κινητικότητα συμπαρέσυρε κι άλλους φορείς (το WWF είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση) αλλά και αρχικά επιφυλακτικούς μπλόγκερς (:δείτε το ποστ του Αρκούδου).
Η εικόνα της συγκέντρωσης δεν είχε τα χαρακτηριστικά των κομματικών συγκεντρώσεων (οργανωμένοι οπαδοί με πλαστικά σημαιάκια και ντουντούκες). Αντίθετα ήταν ένα .. αρχιπέλαγος από νησίδες διαφορετικότητας αλλά κοινού σκοπού. Τελικά, όπως επισημάνθηκε κι από άλλους, το πιο έντονο χαρακτηριστικό της διαμαρτυρίας ήταν η βουβή στάση, σαν να έλεγε ο κόσμος “είμαστε εδώ, δεν είμαστε φαντάσματα πίσω από στατιστικές ή ψευδώνυμα. Είμαστε πολίτες αυτής της χώρας και σας λέμε δεν πάει άλλο“.
Τι ήταν αυτό που δούλεψε και δημιούργησε μια τέτοια συγκέντρωση; Πολλά πράγματα μπορούμε να σκεφτούμε αλλά το κύριο νομίζω είναι πως υπάρχει μια δημιουργική δύναμη που δεν την έχουμε αντιληφθεί, μια δύναμη που οργανώνει φαινομενικά χαοτικά συστήματα σε τάξη. Την είδαμε καθαρά για πρώτη φορά να δρα την Κυριακή, συσπειρώνοντας μεγάλο ετερόκλητο πλήθος σ’ ένα κοινό σκοπό. Πρέπει πια όλοι να σκεφτούν σοβαρά γι αυτό το φαινόμενο και για τον καταλύτη του που ήταν τα social media. Επίσης πρέπει να ερευνηθεί και να συζητηθεί διεξοδικά τις επόμενες μέρες ποιες είναι οι προϋποθέσεις και ποια η βιωσιμότητα αυτής της τάξης.
Το σίγουρο είναι ότι με τη συγκέντρωση της Κυριακής άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο σε τρία ζητήματα:
Αυτό που πρέπει να αναμένουμε είναι ότι αυτή η πλειοψηφία δεν θα είναι πια σιωπηλή.
Οι φωτογραφίες δεν είναι μόνο δικές μου. Είναι και του Καρπίδη από το politikoblog.
Το βίντεο από το nylon.
Τον θυμάστε τον Καρίμ; Είναι στη φυλακή ακόμα. Και θα είναι, κατά τα φαινόμενα, για τα επόμενα 3.5 χρόνια γιατί διέπραξε το ‘ειδεχθές’ έγκλημα να πει τη γνώμη του σ’ ένα μπλογκ, έγκλημα για το οποίο μέχρι κι ο πατέρας του ζητούσε την κεφαλή του επί πίνακι. Κυριολεκτικά.
Μάλλον θα νοιώθει μόνος. Μάλλον χρειάζεται υποστήριξη:ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, ένα ‘κουράγιο φίλε’, ένα ‘δε σε έχουμε ξεχάσει’…
Αυτό ακριβώς μας καλεί το freekareem.org να κάνουμε. Να του γράψουμε ένα γράμμα. Κλασσικό, παραδοσιακό, σε επιστολόχαρτο και σε φάκελλο και να το ταχυδρομήσουμε εδώ.
Δεν είναι σίγουρο ότι θα το λάβει. Κάποια τα έλαβε ήδη όμως κι απάντησε. Αν δεν έχετε πολύ χρόνο, στείλτε εδώ 5-6 γραμμές για να τις μαζέψουν και να του τις ταχυδρομήσουν.
Κι αν είστε μπλογκερς, κάθε 15 του μήνα, ανεβάστε ένα ποστ που να θυμίζει στον κόσμο το γράμμα, δείξτε το δικό σας ή, αν είστε από τους τυχερούς, την απάντηση του Καρίμ.
Update2: Η πρώτη απάντηση
Μέχρι στιγμής μόνο ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ντίνος Βρεττός έχει απαντήσει. Δέχτηκε μάλιστα να συμμετάσχει σε διάλογο στο μπλογκ manosnik.blogspot.com.
Το κείμενο της απάντησης στάλθηκε αρχικά στον giannis(zet), κι είναι το ακόλουθο:
Αγαπητέ Φίλε/Φίλη,
Δεν συμφωνώ με τις ισοπεδωτικές θέσεις και το ύφος της επιστολής σου. Βέβαια, ως συνήθως, τα πράγματα δεν είναι μαύρα-άσπρα και σε αυτή την περίπτωση είναι αρκετά περίπλοκα και το κόστος για να διορθωθούν πολύ μεγάλο. Θα πρέπει να είναι διατεθειμένοι όλοι να αναλάβουν το βάρος που τους αναλογεί. και για την επαναφορά σε μια πρότερη κατάσταση και για τη φύλαξη και συντήρησή τους και για τη γρήγορη και οριστική κατάρτιση του κτηματολογίου – για να αναφέρω μόνο μερικά από τα μέτρα που απαιτούνται και που και σεις αναφέρεται. Προς την κατεύθυνση αυτή κινούμαστε όλοι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, της απαράδεκτης καταστροφής του Δρυμού της Πάρνηθας, μέσα στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου κατέθεσα, στις 2.7.07, Επίκαιρη Ερώτηση προς τους αρμόδιους υπουργούς, Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης που το κείμενο της μπορείτε να το βρείτε εδώ.
και σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, η Επίκαιρη Ερώτηση συζητήθηκε χθες Πέμπτη, 05.07.2007.
Από την πλευρά της Κυβέρνησης μου απάντησε ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας και το σύνολο της συζήτησης το έχω αναρτήσει στη διεύθυνση http://www.dinosvrettos.gr/..Τα συμπεράσματα θα πρέπει να τα συνάγετε μόνοι σας.
Φιλικά,
Ντίνος Βρεττός
Επίσης ο συγκεκριμένος βουλευτής δέχτηκε να συμμετάσχει στο μπλογκ και να πει την άποψή του.
Update1: Ο Ελεύθερος τύπος (ο οποίος χάρι στο Μάριο Ροζάκο, έχει προβάλει αρκετά το θέμα της κινητοποίησης των bloggers κι έχει αναφέρει δυο φορές στα σχετικά άρθρων, ποστ του metablogging.gr) μιλάει για 7400 μηνύματα μέχρι τις 3μμ χτές το απόγευμα και 500 από το ActClick. Δεν υπάρχει εξήγηση πως προέκυψε αυτό το νούμερο. Ανάλογο ρεπορτάζ της Καθημερινής, δεν δίνει νούμερα.
Επίσης ο Ελεύθερος τύπος έχει μια δημοσκόπηση για το αποτελεσματικώτερο μέτρο έκφρασης διαμαρτυρίας, ενώ τα Νέα ‘τρέχουν’ ένα άλλο γκάλοπ για το ποια κεφαλή πρέπει να πέσει για την καταστροφή της Πάρνηθας.
Η Ελευθεροτυπία, μη θέλωντας να μείνει πίσω στο χορό των πρωτοβουλιών, ξεκινάει τη δική της πρωτοβουλία “Να σώσουμε ότι έχει απομείνει“.
Πάντως η δυναμική της κινητοποίησης είναι εντυπωσιακή. Ερχόμενος στη δουλειά, άκουγα την Πόπη Χατζηδημητρίου στον ραδιοφωνικό Galaxy92, να προτρέπει τους ακροατές να πάνε στη συγκέντρωση της Κυριακής! Κάτι που ξεκίνησε από 4-5 SMS ‘αντηχεί’ τώρα σε εφημερίδες και ραδιόφωνο και πιθανώς τηλεόραση.
Οι απαισιόδοξοι ας σταθμίσουν κι αυτό: ” Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς απέστειλε σήμερα εγκύκλιο προς τους εισαγγελείς Εφετών της χώρας, με την οποία ζητάει οι εισαγγελείς Πρωτοδικών να παραγγείλουν στους διευθυντές δασών και τους δασικούς υπαλλήλους να παρακολουθούν σε καθημερινή βάση τις δημόσιες δασικές εκτάσεις που κάηκαν αλλά και αυτές που δεν έχουν καεί και να οδηγούν στο αυτόφωρο όσους επιχειρούν να κτίσουν ή να τις περιφράξουν ή να φυτεύουν δέντρα.”
Μάλλον η εγκύκλιος είναι αποτέλεσμα της περιρέουσας ατμόσφαιρας μηδενικής ανοχή. Γιατί αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω το ότι η εγκύκλιος στέλνεται το 2007 μετά από 30 χρόνια συνεχών πυρκαγιών κι εμπρησμών, τσιμεντοποίησης και αποψίλωσης του ελληνικού τοπίου…