Μετά τη διαδικασία δίωξης το κου Καψαμπέλη για το Press-gr, τη δίκη της Καβάλας, την δίωξη της Αιτωλοακαρνανίας έχουμε ένα ακόμα περιστατικό blogger που έχει προβλήματα με τη δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα ο εν λόγω συνελλήφθη σπίτι του, μπροστά στον υπολογιστή του με την κατηγορία
για συκοφαντική δυσφήμιση μέσω Internet και για «διέγερση σε τέλεση κακουργήματος-αφαίρεση ζωής”
Η διαφορά; Μάλλον δεν πρόκειται περί δημοσιογράφου αυτή τη φορά, πράγμα που σημαίνει ότι … προοδεύουμε :p
Ενδιαφέρουσα ανάλυση της περίπτωσης από νομική άποψη μπορείτε να διαβάσετε στον e-lawyer. Το ρεζουμέ σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι υπάρχει συκοφαντική δυσήμιση ΚΑΙ κάτι άλλο. Και το ερώτημα είναι αν το κάτι άλλο είναι πραγματικό ή προσχηματικό γιατί η δυσφήμιση δεν αρκεί για άρση απορρήτου.
Εμένα μου μένει πάντως μια άλλη απορία: κοιτώντας την είδηση στο in.gr αναρωτιέμαι τι έχει μείνει τελικά απ΄αυτό που κλασσικά θεωρούμε είδηση.
Τα ονόματα δεν αναφέρονται και σωστά, πηγές που προφανώς έχει στη διάθεσή του το in, δεν αναφέρονται (κατά πάγια τακτική των εφημερίδων την οποία ακολουθεί και το in), αλλά πρέπει να θεωρούνται διαθέσιμες. Σε ποιόν όμως; Ποιός μπορεί σ’ αυτό το εθιμικό (;) και θεσμικό (;) πλαίσιο να διασταυρώσει μια είδηση;
Μπορώ, εγώ ο απλός πολίτης, να πάω στο in και να ζητήσω τις πηγές; Μάλλον όχι;
Μπορεί κάποιος με δικαστική εντολή; Προφανώς αλλά πως την ζητά και πότε και γιατί του δίνεται; Δεν ξέρω.
Μπορώ, εγώ ο απλός πολίτης, να πάρω ενημέρωση από την δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος; Εκδίδει ανακοινωθέντα; Δεν ξέρω.
Όμως με όλη αυτή την αδυναμία επιβεβαίωσης πόση εμπιστοσύνη μπορώ να έχω στην αξιοπιστία της είδησης; Κι αν είναι γνωστή αυτή η αδυναμία δεν είναι εκμεταλλεύσιμη;
Η φωτό από το χρήστη του Flickr Txspiked